اغلب به کسی که یک کار و کسب آغاز کرده است، کارآفرین خطاب می‌شود.
کارآفرین فردی است که با صرف زمان و انرژی لازم، منابع، نیروی کار، مواد اولیه و سایر دارایی‌ها را به گونه‌ای هماهنگ می‌سازد که ارزش آنها یا محصولات حاصل ازآن‌ها نسبت به حالت اولیه‌اش افزایش یابد. در واقع کارآفرین، ارزش افزوده ایجاد می‌کند.
با شنیدن واژه کارآفرین، تمایل داریم آن را فردی بدانیم که با سرمایه خود یک کار و کسب را آغاز کرده است.
اما در حقیقت تعریف رسمی کارآفرینی، فرآیند شروع یک تجارت یا سازمان برای سودآوری یا تأمین نیازهای جامعه است. ما از این عبارت برای سود یا نیازهای جامعه استفاده کرده‌ایم تا کارآفرینی تجاری را از کارآفرینی غیرانتفاعی و خیریه جدا کنیم.
پس از تعریف کارآفرینی، قصد داریم با هم به انواع مختلف کارآفرینی نگاهی داشته باشیم. پس با ارزش آفرینان همراه باشید تا انواع کارآفرینی را بشناسیم.
کار و کسب از منظر متفاوت
وقتی صحبت از یک کار و کسب مخاطره‌آمیز و کارآفرینانه می‌شود، پای دو نوعِ کلی از کار و کسب به‌میان می‌آید:
• یک: تشکیلات اقتصادی کوچک و متوسط (SME)
• دو: تشکیلات اقتصادی نوآوری محور (IDE)
در ادامه به بررسی این دو دسته‌بندی عمده و مهم می‌پردازیم.
SME چیست و چه زمانی شکل می‌گیرد؟
SME ها را معمولا یک شخص به‌تنهایی آغاز می‌کند؛ شخصی که در یک بازار محلی کار می‌کند.
این نوع کار و کسب گاهی به‌مرور زمان، تبدیل به کار و کسی متوسط می‌شود. معمولا در این نوع کار و کسب‌ها استقلال شخصی و جریان نقدینگی مثبت وجود دارد. مقدار فروش ناخالص و تعداد مشاغل در این نوع کسب‌وکار، معمولا ارتباط مستقیمی به پول و منبعی دارد که به آن تزریق می‌شود. مشاغل ایجاد شده در SME ها ازنظر جغرافیایی در یک حوزه، ثابت بوده و قابل انتقال به حوزه‌ها و مناطق دیگر نیستند.
IDE چیست و چه زمانی شکل می‌گیرد؟
IDE ها مبتنی بر نوآوری هستند. در این نوع کار و کسب، افراد ریسک‌های بیشتری را قبول کرده و به‌دلیل جاه‌طلب بودن، به فرای بازارهای محلی فکر کرده و به‌دنبال کسب اعتبار در بازارهای منطقه‌ای و جهانی هستند. آنها معمولا گروهی متشکل از بنیانگذاران بوده و برای کسب مزیت رقابتی، از تکنولوژی، روندهای خاص، ایده‌های جدید و نوآوری‌ها در کسب‌وکار استفاده می‌کنند.
تفاوت میان IDE و SME
IDE ها انحصارا برای سودآوری ایجاد می‌شوند، حتی اگر کارآفرینان مجبور باشند که در این راه، بخشی از کنترل شرکت، مثلا کنترل دارایی‌ها را از دست بدهند؛ این بدان معنی است که گروه بنیانگذار، حاضر می‌شود که بخشی از مالکیتش را در ازای افزایش سرمایه و یا تخصص لازم برای رشد و بزرگتر شدن شرکت، از دست بدهد.
IDE ها آهسته آغاز به کار می‌کنند و حتی گاهی در اوایل کار، پول و سرمایه‌شان از دست می‌رود، اما پس از مدتی رشدی نمایی خواهند داشت.
مشاغل ایجاد شده در IDE ها، اکثرا به یک منطقه جغرافیایی خاص محدود نیستند و در حوزه‌های جغرافیایی دیگر نیز قابل استفاده هستند. در IDE ها برروی بازارهای جهانی/منطقه‌ای تمرکز می‌شود.
ازطرفی در SME ها، تمرکز تنها برروی بازارهای محلی است.
نوآوری در این نوع کسب‌وکارها مزیتی رقابتی به‌شمار نیامده و برای تاسیس شرکت و رشد آن نیز ضروری نیست. برای راهاندازی این نوع کار و کسب‌ها به سرمایه چندان زیادی نیاز نیست.
این سرمایه‌ها اکثرا از منابع بیرونی تامین نشده و بیشتر، شرکت‌های فامیلی، کار و کسب‌های این دسته را تشکیل می‌دهند. رشد شرکت نیز خطی بوده و پس از سرمایه‌گذاری برروی آن، معمولا بلافاصله پاسخ مثبتی دریافت خواهید کرد و مواردی مانند فروش ناخالص، جریان نقدینگی، تعداد مشاغل و… افزایش پیدا خواهند کرد.
معرفی 40 نوع کارآفرینی
در دنیا انواع کارآفرینی و در واقع کارآفرین‌ها را بر اساس موارد مختلفی مانند نوع مالکیت، مقدار سرمایه، نوآوری، زمینه کاری و… به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌کنند که ما در این مقاله سعی کرده‌ایم که مهمترین آنها را به شما معرفی کنیم.
این شیوه‌های کارآفرینی ممکن است سرمایه کم یا سرمایه زیادی لازم داشته باشند.
1- کارآفرینی خصوصی
هنگامی که یک شخص یا گروهی از افراد، در بخش خصوصی کار و کسبی را آغاز می‌کنند، ریسک‌ها را می‌پذیرند و نوآوری می‌کنند، به آن کارآفرینی خصوصی می‌گویند.
هدف اصلی این نوع کارآفرینی، کسب سود است.
توسعه چنین کارآفرینی‌هایی، ازطریق سرمایه گذاری‌های خصوصی امکانپذیر است. کارآفرینی خصوصی در کشورهایی مانند انگلستان، آمریکا، آلمان، ژاپن و فرانسه بسیار محبوب است.
2- کارآفرینی دولتی یا عمومی
هنگامی که دولت به‌منظور رفاه عمومی، شروع به سرمایه‌گذاری کار و کسب در بخش دولتی یا عمومی می‌کند و ریسک‌های مربوط به آن را می‌پذیرد، درواقع کارآفرینی دولتی یا عمومی انجام شده است.
این نوع کارآفرینی‌ها بیشتر در کشورهای سوسیالیست و کمونیستی مانند روسیه، چین و یوگسلاوی رواج دارد. کارآفرینی عمومی پس از استقلال هند نیز به‌سرعت در این کشور توسعه پیدا کرده است.
3- کارآفرینی مشترک
هنگامی دولت و بخش خصوصی، به‌طور مشترک در یک تشکیلات اقتصادی یا کار و کسب سرمایه گذاری می‌کنند، به آن، کارآفرینی مشترک گفته می‌شود.
موارد زیر، ویژگی‌های چشمگیر این نوع کارآفرینی هستند:
• این نوع کارآفرینی، ترکیبی از مالکیت خصوصی و دولتی است.
• در این سیستم، فرصت‌هایی برای سرمایه‌گذاری در تشکیلات اقتصادی بخش خصوصی ارائه می‌شود، اما نقش اصلی آن را دولت ایفا می‌کند که این بدان معناست که هم دولت و هم کارآفرینان خصوصی و جامعه در این سرمایه‌گذاری شریک بوده و هرکدام سهم مشخص خود را دارند.
4- . کارآفرینی مشارکتی
هنگامی که افراد مختلفی با کمک یکدیگر، در کار و کسبی سرمایه‌گذاری کرده، ریسک‌ها را می‌پذیرند و برمبنای شراکت و همکاری، نوآوری‌هایی را در کار دخیل می‌کنند، به آن کارآفرینی مشارکتی گفته می‌شود. هدف اصلی این نوع کارآفرینی، تشویق جامعه به اشاعه استقلال شخصی و نیز رفاه اجتماعی عموم مردم و شهروندان است.
5- کارآفرینی سنتی
اگر در کشوری، تولید در تشکیلات اقتصادی، برمبنای شیوه‌های سنتی بوده، روند تغییرات به کندی انجام شده و به فعالیت‌های مربوط به تحقیق و توسعه توجهی نشود، کارآفرینی‌های موجود در آن کشور، تحت عنوان کارآفرینی سنتی شناخته می‌شوند.
ویژگی‌های اصلی این نوع کارآفرینی به قرار زیر است:
• در کارآفرینی سنتی، اعتقاد بر حفظ روند طبیعی توسعه است.
• این نوع افراد، علاقه‌ای به پذیرش ریسک‌های بزرگ ندارند.
• آنها به نوآوری توجهی نمی‌کنند.
• چنین کارآفرین‌هایی علاقه‌ای به داشتن تکنولوژی‌ها، ابزارآلات و ماشین‌های جدید ندارند.
• آنها تمایل دارند که تنها به یک حوزه صنعتی ورود کنند.
6- کارآفرینی مدرن یا انقلابی
درست برخلاف کارآفرینی سنتی، اگر کارآفرینان در روند کاری خویش، ریسک‌های بزرگ را بپذیرند، تصمیمات شجاعانه بگیرند و از تکنیک‌های جدید تولید استفاده کرده و کار و کسب را با سرعت زیاد توسعه دهند، به آن، کارآفرینی انقلابی گفته می‌شود.
برخی کشورها مانند روسیه، چین و اروپای شرقی، بالاترین میزان توسعه صنعتی‌شان را تنها ازطریق کارآفرینی انقلابی به‌دست آورده‌اند.
7- کارآفرینی متمرکز
اگر اکثر تشکیلات اقتصادی به‌دلیل دسترسی به تسهیلات زیرساختی مانند آب، برق، جاده، وسایل حمل‌ونقل، ارتباطات، محیط مطلوب کاری، تاسیس واحدهای مرتبط در آن محل و… در یک محل یا ناحیه تاسیس شوند، به آن کارآفرینی متمرکز گفته می‌شود.
به عبارت دیگر، کارآفرینی متمرکز یعنی اینکه حتی اگر کارآفرینان جدید ترجیح بدهند که کسب‌وکارشان را در حوزه جدیدی راهاندازی کنند و یا در همان حوزه قبلی، کارهای جدیدی انجام بدهند، بازهم به‌دلیل استفاده از مزایای تسهیلات موجود و در دسترس، کار و کسب شان را در کنار سایر کار و کسب راهاندازی کنند.
از دیدگاه اقتصادی، سوددهی کارآفرینی متمرکز، مقدار مشخص و محدودی داشته و درعوض، مشکلات و موانع زیادی دارد.
8- کارآفرینی غیرمتمرکز
وقتی که کارآفرینان مختلف، تشکیلات اقتصادی خود را در مکان‌ها، بخش‌ها و نواحی مختلف کشور، تاسیس می‌کنند، به آن کارآفرینی غیرمترمرکز گفته می‌شود.
هدف چنین کارآفرینی‌هایی، توسعه برنامه‌ریزی شده، توسعه حوزه‌های عقب‌مانده صنایع، افزایش اشتغال و توزیع باکیفیت درآمد و رفاه اجتماعی است.
دولت برای تشویق کارآفرینان به کارآفرینی غیرمتمرکز، تسهیلات، سوبسیدها و محرک های مختلفی را ارائه می‌دهد.
9-کارآفرینی کوچک
وقتی که سیستم تولید در یک تشکیلات اقتصادی، ساده بوده، سرمایه اصلی و تعداد کارگران کم باشد و تشکیلات نیز کوچک باشد، به آن کارآفرینی کوچک گفته می‌شود.
موارد زیر، ازجمله ویژگی‌های مهم این نوع کارآفرینی است:
• کارآفرینی کوچک، بیشتر در قالب کارگاهی انجام شده و فعالیت فیزیکی زیادی می‌طلبد.
• این نوع کارآفرینی، مبنای مهم تمرکززدایی قدرت اقتصادی، خوداتکایی، اشتغال، توسعه متعادل و متناسب منطقه‌ای و استفاده مناسب از منابع محلی است.
• از کارآفرینی کوچک برای صنایع روستایی (غیرشهری) و کوچک استفاده می‌شود. کارآفرینان کوچک و مردم محلی با کمک یکدیگر، توسعه صنایع روستایی و خانگی را در کشور تسهیل کرده و بدین ترتیب، فرصت‌های اشتغال زیادی ایجاد می‌کنند.
10- کارآفرینی بزرگ
برخلاف کارآفرینی کوچک، وقتی که سیستم اولیه، پیچیده بوده و مقدار سرمایه اصلی و تعداد کارگران، زیاد و اندازه تشکیلات نیز بزرگ باشد و کمیت تولید نیز بالا باشد، از ماشین‌آلات مدرن و تکنیک‌های جدید و نیز مدیران متخصص و حرفه‌ای استفاده شود، به آن کارآفرینی بزرگ گفته می‌شود.
کارآفرینی بزرگ از یک طرف، فرصت‌های کاری و اشتغال را بسیار افزایش می‌دهد، اما از طرف دیگر، انحصار ایجاد می‌کند؛ مسئله‌ای که برای جامعه و اقتصاد، مساعد و سودمند نیست.
11- کارآفرینی روتین
در کارآفرینی روتین، عملکردهای مدیریتی، مانند برنامه‌ریزی، سازماندهی، جهت‌دهی، انگیزه‌بخشی، کنترل و غیره به‌کار گرفته می‌شود. عملکردهایی که بخش‌های مهمی از فعالیت‌های روزمره را تشکیل می‌دهند.
به‌عبارت دیگر، این نوع کارآفرینی شامل مدیریت موفق تشکیلات اقتصادی، ازطریق برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری و طرح‌ریزی‌های مناسب است که عملکردهای اصلی مدیریتی محسوب می‌شوند. هدف کارآفرینی روتین، عملکرد تشکیلات اقتصادی با کمترین هزینه و پذیرش کمترین ریسک ممکن است.
12-کارآفرینی شخصی
اگر تصمیم‌گیری درباره تمامی عملکردهای مدیریتی و اجرای آنها بر عهده یک شخص خاص باشد، به آن کارآفرینی شخصی گفته می‌شود.
به‌عبارت دیگر، کارآفرینی که رویه‌های زیر را انجام می‌دهد، کارآفرین شخصی نامیده می‌شود:
• انجام تمامی تصمیم‌گیری‌ها با توجه به تولید و توزیع محصولات
• رهبری و کنترل تشکیلات اقتصادی، تنها توسط یک شخص خاص
• این نوع کارآفرینی، تنها در صنایع کوچک قابل اجراست، نه صنایع بزرگ
13- کارآفرینی گروهی
به این نوع کارآفرینی، کارآفرینی “ترقی‌دهنده” نیز گفته می‌شود. در کارآفرینی گروهی، رهبری از یک شخص خاص به گروهی سازماندهی شده از متخصصین انتقال داده می‌شود؛ به همین دلیل به آن کارآفرینی گروهی گفته می‌شود.
موارد زیر، ویژگی‌های برجسته کارآفرینی گروهی است:
• کارآفرینی گروهی، برمبنای “ترکیبی فنی” از افراد جامعه است.
• این نوع کارآفرینی، به دلایل مختلفی پدید آمده است؛ ازجمله تولید در حجم بالا، توزیع کار میان جامعه، مکانیزه‌سازی، مدرنیزه کردن و غیره.
معمولا افرادی که در این نوع کارآفرینی، مدیریت را به‌دست می‌گیرند، مالک تشکیلات اقتصادی نیستند.
• در کارآفرینی گروهی، سرعت توسعه صنعتی بالاست، اما سرمایه‌گذاری در حوزه‌های عقب‌مانده صنعتی انجام نمی‌شود، زیرا به‌دلیل عدم وجود تسهیلات زیرساختی در این نواحی، انتظار هیچ نوع بازگشت سودی در آن وجود ندارد.
14- کارآفرینی نوآورانه
در این نوع کارآفرینی، نوآوری‌های ارائه شده، تست شده و سپس تلاش می‌شود تا شکلی کاربردی و عملی به احتمالات جذاب و سودده داده شود.
نوآوری، انواع مختلفی دارد:
• نوآوری‌هایی که هزینه‌ها را کاهش می‌دهند؛ مثلا ارائه شیوه‌های جدید تولید، استفاده از منابع جدید مواد خام و اتخاذ الگوهای جدید سازماندهی.
• نوآوری‌های افزایش‌دهنده تقاضا؛ مانند ارائه محصولات جدید یا بهبود انواع محصولات موجود و ورود به بازارهای جدید.
• به کارآفرینانی که برای اولین بار، انواع مذکور نوآوری‌ها را اتحاذ می‌کنند، کارآفرینانی با روش “کارآفرینی نوآورانه” گفته می‌شود.
15- کارآفرینی تقلیدکننده
کارآفرینی تقلیدی یا تقلیدکننده، آن نوع از کارآفرینی است که در آن نوآوری‌ها از کارآفرینان موفق الهام گرفته می‌شود.
16- کارآفرینی فابیان یا محتاط
در این نوع کارآفرینی، کارآفرینان منتظر فرصت‌های مطلوب برای به‌کارگیری نوآوری‌ها می‌مانند. بدین ترتیب، شخص تنها درصورتی نوآوری‌ها را به‌کار می‌گیرد که مطمئن باشد هیچ ضرری متحمل نمی‌شود.
17- کارآفرینی نوع جدید
این نوع کارآفرینی به معنای کارآفرینی نوآورانه و خلاقانه است. کارآفرینی نوع جدید شامل خلق و به‌کارگیری ایده‌های جدید، تحقیق و جست‌وجوی فرصت‌های جدید، استفاده از تکنیک‌ها و ماشین‌آلات جدید، تولید محصولات جدید و غیره است.
18- کارآفرینی تغییرناپذیر
در این نوع کارآفرینی، فرد هیچ علاقه‌ای به تغییر هیچکدام از تکنیک‌های تولید و… و نیز اتخاذ هیچگونه نوآوری سودده جدید ندارد؛ حتی اگر سایر کارآفرینان با اتخاذ نوآوری‌ها و تغییرات جدید، کسب سود کنند.
19- کارآفرینی شهری و روستایی
اگر کارآفرینی، تنها به شهرها محدود شود، آن را تحت عنوان کارآفرینی شهری می‌شناسند. این نوع کارآفرینی باعث بروز مشکلات مختلفی مانند آلودگی، افزایش جمعیت، افزایش زاغه نشینی، توهینهای اجتماعی، مشکلات مسکن و… می‌شود.
اگر کارآفرینی، تنها در شهرهای کوچک و روستاها انجام شود، تحت عنوان کارآفرینی روستایی شناخته می‌شود که مزایای زیادی نیز دارد، مانند ریشه‌کن شدن فقر، توسعه اقتصادی روستاها و توزیع مناسب و عادلانه رفاه اجتماعی و…
20- کارآفرینی سیستماتیک
کارآفرینی سیستماتیک به آن نوع کارآفرینی گفته می‌شود که در آن کارآفرینان از سیستم‌های نوآورانه استفاده کرده و عملکردهای زیر را در دستور کار خود قرار می‌دهند:
• تحقیق و جستجو به‌منظور یافتن مشتریان جدید، بازارهای جدید و فرصت‌های جدید
• اتخاذ اصول سیستماتیک
• استفاده از تکنولوژیهای جدید تحقیقات سیستماتیک
21- کارآفرینی در حال رشد
در این نوع کارآفرینی، افراد به امید به‌دست آوردن سود زیاد در آینده، بیشتر تمرکز خود را برروی کار گذاشته و ارتباط کمی با دنیای بیرون می‌گیرند. معمولا چنین کارآفرین‌هایی، جاه‌طلب بوده، تحصیلات دانشگاهی دارند و امیدوار هستند که روزی پس از رشد کردن و به سود رسیدن شرکت، آن را فروخته و زندگی راحت و بی‌دغدغه‌ای را شروع کنند.
22-کارآفرینی پروژه‌محور
این افراد معمولا جوانانی هستند که در زمینه‌های مختلف مانند تولید محتوای متنی و بصری، طراحی لباس، ترجمه، کارهای هنری و… تخصص و دانش دارند و تمامی ابزار کارشان در یک کامپیوتر خلاصه می‌شود. آغاز این نوع کارآفرینی، معمولا به سرمایه زیادی احتیاج ندارد. این افراد بیشتر از اینکه به دنبال سود باشند، برروی پیشرفت شخصی و حرفه‌ای تمرکز می‌کنند.
23- کارآفرینی سبک زندگی
کارآفرین سبک زندگی اغلب تحصیلات بالایی دارد و در سنین میان‌سالی، هدف خود از زندگی را درک کرده و دوست دارد که تجارت، تبدیل به بخشی از زندگی‌اش شود.
بیشتر جمعیت این دسته از کارآفرینان را میانسالانی تشکیل می‌دهند که فرزندان‌شان بزرگ شده و به‌دنبال زندگی خود رفته‌اند. این افراد معمولا فروشگاه اینترنتی دایر می‌کنند، اینفلوئنسر اینستاگرام می‌شوند، دستیار یا مشاور شرکت‌های کوچک می‌شوند و…
24- کارآفرینی تجاری
همانطور که از نامش پیداست، کارآفرینان تجاری، فعالیت‌های تجاری انجام می‌دهند. آنها محصولات نهایی را از تولیدکنندگان می‌خرند و مستقیما و یا ازطریق خرده‌فروشان، آنها را به مشتریان می‌فروشند. بنابراین نقش آنها نوعی واسطه‌گری میان تولیدکنندگان و فروشندگان است.
25- کارآفرینی تولیدی
نقش کارآفرینان تولیدی، تولید محصولات است. آنها نیازهای مشتریان را شناسایی کرده و منابع و تکنولوژیهای مربوط به تولید آن را شناخته و درجهت برآورده‌سازی نیازهای مشتریان، محصولات را تولید می‌کنند.
به‌عبارت دیگر، کارآفرین تولیدکننده، مواد خام را به محصولات نهایی تبدیل می‌کند.
26-کارآفرینی کشاورزی
همانگونه که از نامش پیداست، کارآفرینان کشاورزی به حرفه‌های مرتبط با کشاورزی مشغول هستند که طیف وسیعی از فعالیت‌ها را نیز شامل می‌شود؛ ازجمله زراعت، بازاریابی محصولات کشاورزی، آبیاری، مکانیزاسیون و حوزه تکنولوژی کشاورزی.
27-کارآفرینی فنی
در این نوع کارآفرینی، صنایع علمی و تکنولوژی‌محور راهاندازی می‌شود. کارآفرینان فنی از علم و تکنولوژی و همینطور شیوه‌های نوآورانه تولید در تشکیلات اقتصادی‌شان استفاده می‌کنند.
28- کارآفرینی انفرادی
این نوع کارآفرینان، به‌تنهایی کار کرده و اگر نیاز باشد، کارمندان بسیار کمی استخدام می‌کنند؛ البته لازم به ذکر است که تقریبا تمامی کارآفرینان، در آغاز، کارشان را به‌همین صورت شروع می‌کنند.
29-کارآفرینی فعال
کارآفرینان فعال، افرادی هستند که چه در آغاز کار و چه در ادامه آن، تشکیلات اقتصادی را همانند یک پروژه سرمایه‌گذاری مشترک درنظر می‌گیرند و فعالانه در تمامی مراحل کار مشارکت می‌کنند.
به کارآفرینانی که تنها سرمایه‌شان را در اختیار تشکیلات اقتصادی قرار می‌دهند و مشارکت فعالی در فعالیت‌ها ندارند، تنها “شریک” اطلاق می‌شود.
30-کارآفرینی چالشی
کارآفرینانی که به‌دلیل چالش برانگیز بودن صنعت مربوطه، خود را به‌نوعی در کار در آن حوزه غرق می‌کنند، کارآفرینان چالشی گفته می‌شود. این افراد، هنگامی که یک چالش را با موفقیت پشت سر گذاشتند، به‌دنبال چالشی جدید می‌گردند.
31- کارآفرینی خریدارانه
در این نوع کارآفرینی، افراد تمایلی به پذیرش ریسک ندارند و بنابراین، به‌منظور کاهش ریسک مربوط به راهاندازی تشکیلات اقتصادی جدید، اقدام به خرید یک تشکیلات اقتصادی راهاندازی شده می‌کنند.
32-کارآفرینی مادام العمر
در این نوع کارآفرینی، کسب‌وکار مربوطه به بخشی از زندگی شخص یا اشخاص تبدیل می‌شود. معمولا شرکت‌های خانوادگی و کسب‌وکارهایی که عمدتا به مهارت‌های فردی نیازمند هستند، در این دسته‌بندی جای می‌گیرند.
33-کارآفرینی تحقیقاتی
در کارآفرینی تحقیقاتی، معمولا کارآفرینان اعتقاد دارند که کسب‌وکارشان از شانس بالای موفقیت برخوردار است، زیرا تمامی جوانب را رعایت کرده و حتی جزئیات را نیز درنظر گرفته‌اند تا کار تحقیقاتی‌شان به ثمر بنشیند.
درنتیجه، تصمیم‌گیری‌های این کارآفرینان و رونمایی از محصولاتشان، زمان زیادی را به خود اختصاص می‌دهد، زیرا باید تحقیقاتی ساختاری و اساسی در این‌باره انجام شود. کارآفرینان تحقیقاتی معمولا بیشتر به داده‌ها و حقایق تکیه می‌کنند تا غریزه و شهود.
34- کارآفرینی استارتاپی مقیاس‌پذیر
این نوع کارآفرینی، همان کاری است که کارآفرینان در زمینه آی‌تی و سرمایه‌گذارانشان انجام می‌دهند.
در این نوع کارآفرینی، کارآفرینان با این دید آغاز به کار می‌کنند که کار و کسب شان، دنیا را تغییر خواهد داد. آنها سرمایه‌شان را معمولا از سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر می‌گیرند و بهترین و روشن‌بینترین افراد را استخدام می‌کنند.
کار آنها جستجوی مدل کار و کسبی تکرارپذیر و مقیاس‌پذیر است. هنگامی که به این مهم دست پیدا کردند، به‌منظور سرعت بخشیدن به پروسه، برروی بزرگتر کردن مقیاس کار و کسب تمرکز می‌کنند، حتی اگر این کار نیاز به سرمایه بیشتری داشته باشد.
35- کارآفرینی اجتماعی
کارآفرینان اجتماعی، نوآورانی هستند که برروی تولید محصولات و خدماتی تمرکز می‌کنند که نیازها و مشکلات اجتماعی را حل می‌کنند. هدف این نوع کارآفرینی، برخلاف کارآفرینی استارت‌آپی مقیاس‌پذیر، این است که دنیا را تبدیل به جای بهتری برای زندگی کنند، نه اینکه سهم بیشتری از بازار به‌دست بیاورند یا به سرمایه‌گذاران، سود بیشتری برسانند.
این نوع کارآفرینی‌ها به‌صورت غیرانتفاعی، انتفاعی یا ترکیبی از این دو هستند.
36- کارآفرینی مدیریتی
فعالیت این نوع کارآفرینی، حول محور تکنیک‌ها و عملکردهای مدیریتی می‌چرخد. کارآفرینی مدیریتی، روش‌های جدید و موثری را برای مدیریت شرایط حاکم یا شرایط آتی در اختیار افراد می‌گذارد که مزایای رقابتی دارند.
ازجمله مثال‌های این نوع کارآفرینی، می‌توان به این موارد اشاره کرد: مدیریت کیفی کل، طراحی مجدد شغل، تکنیک‌های جدید انجام کارها، مدیریت مشارکتی یا مدیریت اجماعی.
این نوع کارآفرینی‌ها بازدهی سازمانی کل را افزایش داده و باعث می‌شوند که شرکت در محیط رقابتی بازار، موفق و پایدار باقی بماند.
37-کارآفرینی فرصت‌طلبانه
تغییرات محیطی، همیشه فرصت‌های جدیدی را در اختیار افراد می‌گذارد، اما همه افراد قابلیت تشخیص فرصت‌ها و استفاده به‌موقع از آنها را ندارند. کارآفرینی که این فرصت‌ها را در اولین فرصت، تشخیص داده، استخراج کرده و به‌کار گیرد، کارآفرین فرصت‌طلب نامیده می‌شود.
38-کارآفرینی انبوه
این نوع کارآفرینی در اقتصادهایی پدیدار می‌شود که انگیزه و اشتیاق کافی برای ارائه طیف وسیعی از انواع کارآفرینی درمیان انبوه مردم وجود دارد. کارآفرینی انبوه، تعداد تشکیلات اقتصادی کوچک و متوسط را در یک کشور افزایش می‌دهد.
39- کارآفرینی اکتسابی
در این نوع کارآفرینی، کارآفرین‌ها از سایر رقبای‌شان یاد می‌گیرند و موارد جدیدی را از محیط رقابتی دیده و به‌کار می‌گیرند و یا به ظرفیت‌های فنی رقبا دست پیدا می‌کنند.
این کار باعث پایدار ماندن کارآفرینی موردنظر در یک محیط رقابتی می‌شود. شکست، هیچگاه این افراد را از اکتساب بازنمی‌دارد، بلکه به آنها انگیزه‌های بیشتری نیز برای کشف و شهود بیشتر می‌دهد.
40- کارآفرینی رشد
در این نوع کارآفرینی، ایده‌ها و سرمایه‌های جدید درون سازمان ایجاد شده و به‌کار گرفته می‌شود. در این محیط از این ایده‌ها به روشی سازنده استفاده می‌شود.
آنها برای سوددهی بیشتر، به‌دنبال تکنولوژیهای مختلف و متمایز هستند تا به تولیدات و نوآوری‌هایشان ارتقا بخشیده، انواع جدیدی از محصولات را تولید کرده و با ارائه محصولاتشان در بازار موجود تمایز ایجاد کنند. از جمله کارآفرینان رشد می‌توان به مایکروسافت و نوکیا اشاره کرد.
